Suçluluk öyle menem bir şeydir ki,
Aşırı müsamağayı ve telafi etme çabasını kendine cellat eder.
Çocuğunu ihmal eden anne babayı çocuğuyla
Eşini ihmal etmiş olanı eşiyle,
Dostuna hata etmiş olanı dostuyla test eyler.
Telafi etmek, aslının yerine aslıymış gibi hissettirebilecek sonradan ve göstermelik vicdani çırpınışlar olur.
Çırpınışlar çabalayana zulüm olur, telafiler gayret verilende öfke doğurur.
Yapılması gerektiği bilinip gerçekleştirilmeyen her ihmal insanın ayağına dolanan düğüm olur.