Elini uzattı, tuttum.
Bir şeyler söyledi, dinledim.
Emanet verdi, sakladım.
Ser verdi, korudum.
Sır verdi, serdim de geçtim.

Her şeyi yapmak kolay da sır tutmak zor işte. Sır veren sırrını tutamamış kendinde de, “al bunu sen tut” demiş.
İşte insanlar bu yüzden, diğer insanlarla olan iletişimlerinde ister istemez sırlarla ve söylenemeyenlerle devam eder. Sonra söylenemeyenler birikir ağırlaşır. Ağırlığı yakınlığa perde olur.
Ve uzaklık girer araya. Gözler daha bir kaçar olur diğerinden. Sözler bir kat daha fazla dikkatli seçilir. İçtenlik içten geldiğinden çok akıldan süzülür.
Sırla yaşamak zordur yüz yüze baktıklarımızla.
Susmak zordur.
Kendimize saklamak bildiğimizi, çok ama çok zordur