Suskunlaşırsın ve her şeyin susmasını dilersin.
Derin sessizliği özler,
İçindeki sesi duymak istersin.
Ne olmuştur da, neden olmuştur da böyle olmuştur işte o bilinmez.
İçinden bir kez daha ölüp, dirileceğini hissedersin.
Tıpkı, bundan öncekilerde olduğu gibi.
Bilincinin, yaşadığı düzlem dağılmış yenisi oluşmaktadır.
Bilincin, sanki yeni baştan doğmaktadır.
İçinde süren inşaatın sesini dinlersin.
Ne doğacağını bilmeden, doğumhanenin kapısında bekler gibi beklersin.
Beklersin bir yandan,
Umutla, heyecanla ve sevinçle.
Korkarsın bir yandan,
Bilinmezden, doğandan, olandan ve olacak olandan.
Daha önce kaç kez olmuştur, bundan sonra kaç kez daha olacaktır fark etmez.
Her birisini bir ilkmiş gibi yaşarsın.
