Ne çok severim, bu soruyu…
“Sen kimsin ki”
?????
Telefon çalar, açarım.
– Yeriniz nerede, der bir ses.
?gülümserim.
Hani “merhaba”,
Hani “ben bilmem kim”
Hani “şurasını aramıştım”
Hani “müsaitliğiniz var mı gelmek istiyorum”
Hani, hani, hani…
İlk telefonun yaygınlaştığı yıllarda telefon adabının nasıl olması gerektiği çok gündem olurdu. Yeni ya, insanlar bilmezlerdi ve sürekli bunun nasıl olmasının iyi bir iletilişim başlangıcı olacağı öğretilirdi.
Şimdi eskidi bu bilgi.
Bilmemek değil artık.
Önemsememek oldu.
Saygısızlık oldu.
Terbiyem ve adabım yok demek oldu.
Umursamazlık oldu.
Sulanmış gereksiz iletişimlerin başlangıcı benim, demek oldu.
Bu gün telefon çalar ve daha açmadan …
“Kimsin sen” demek gelir içimden. Bilirim ki yine telefon kullanmasını hala öğrenmemiş birisinin sesi duyulacak ahizeden.