Sebepsiz olmaktan,
nedensiz kalmaktan sıyrılmak.

İnsanı bir zaman içindekiler dışarı atarken.
Yine bir başka zaman içindekiler kendine mahkum ediyor.
Kendinden kaçmak için dışarıya kaçanlar.
Bir süre sonra dış dünyadan kaçmak için, içine kapanıyor.

Hayatı gerekçelendirmek zorunda herkes.
Yaptıklarını anlamlandırmak zorunda.
Bunun için iki araca sahip.
Biri hayalleri,
Diğeri hedefleri.

Kaynakları ve gerekçelerinden oluşan iki konu var değinilmesi gereken.
Bunlarda geçmişinde olan ve yaşadıklarıyla oluşan. İşte bunlar da kaynakları.

İnsanların meseleleri olması normal. Meseleler bireysel gereklilik ve ilerisini belirlemek konusunda ihtiyaç.
İhtiyaçlar dozunda olduğunca, meseleler altından kalkılabilecek olduğunca devam edebilir oluyoruz yaşamaya.
Amaç sıfırlamak değil bu nedenle.
Amaç üstesinden gelinebilir kılmak.
Yok etmek değil istenilen.
Varlığının tecrübesinde yaşayabilir kılmak insanı.

Zaferler sahte bu yüzden.
Kendisiyle hesaplaşmaların zafer sarhoşluğu anlamsız.
Hesaplaşmalar gerekli lakin sonlar anlamsız.
Hele ki sonu getirilmiş her şey kişinin geçmişinden gelen ve onu var edenler olduğunda sonlar daha bir anlamsız.
Perdeyi aralamak için cesarete ihtiyacımız var.
Perdeyi aralamak için gerekçeye ve nedene ihtiyacımız var.