Mutluluğun sorunu, kaynağını tatminde aramaktır.
Tatmin doyumsuzdur.
Gerekçesi, başlaması bitmesi ve yeniden başlangıca hasret duymasından kaynaklanır.
Karnımızın doyması ve acıkmamız.
Ailemizin, dostlarımızın, sevgilimizin, eşimizin bizimle ilgilenmesi mutlu etmesi ve tekrar buna ihtiyaç duyuyor olmamız.
Gülüp eğlenmemiz ve bir süre sonra tekrar gülüp eğlenmeye ihtiyaç duymamız.
Dinlenmemiz ve yeniden dinlemek istememiz.
Yani tatmin mutluluk doğurur ama geçicidir.
Mutluluk kalıcı olarak var olmak istediğinden kaynağını tatminden alamaz.
Tek güç kaynağını tatminden almaya kalktığında doyumsuzluk ve tatminsizlik beraberinde engellenemez olan derin mutsuzluğun sebebi olur.
Temelde kalıcı mutluluk içten gelir.
Hiçbir dış unsura bağlanmaksızın iç huzurunu sabitleyebilen kişi kalıcı mutluluğun kapını aralar.
Bu paragraf okuyucu için, donuk ve flu bir görüntüde gözüküyor olabilir.
Bu durumda okuyucumuza içe dönük değil de, dışa dönük bir bakış açısıyla dünyayı yorumlamaktasınız dememiz gerekir.
Bu da olumsuz bir şey değildir.
Yaşam içe dönük ve dışa dönük yaşanmak zorunda olunan evrelerle birbirini takip eder.
Yani her iki halde kalıcı ve kendisinde sabit olarak kalamaz.
Aynı zamanda da kalmamalıdır.
Bunun nedeni ruhsal ve dünyevi varlığımızın bizimle bir bedende yaşamaya mecbur oluşudur.
Tabi bizim de onunla.
Mutluluklar
