Pergelin merkezi var.
Çemberin merkezi var.
İnsanın merkezi var.
Merkezinin etrafına bir dünya kurar.
Tüm anlamı merkezine odaklı kılar.
Kimisi,
– Evini merkezler,
– Çocuğunu,
– Eşini, sevdiğini
– Anne ya da babasını
– Kardeşlerini
– İşini
– Çevresini
– Şehrini
– Hedefini
Mesele şudur. Merkez hayatın anlamını belirler.
İnsanın merkezi kendi benliği olmalıdır. Merkezden çizilen çemberler diğer sayılanlarla ortak alanlar barındırmalıdır. İnsanın sahip olduğu ve kontrolünde olan ve her daim ona ait olarak kalacak olan tek sahip olduğu şey kendidir. Diğer hiçbir şey o değildir ve kontrolü onun hakkı değildir.
Hakkı olmayana merkez tutan, merkezinden bir gün mahrum edilir. O gün anlam ve amaç çöker. Baştan başlayacak gücü bulmakta ve kendine merkez tutmakta zorlanır insan.
İşte bu yüzden bazı kayıplar telafi edilemezdir. Üstesinden gelinemezdir.
