Yağlı saçlarından dökülen damlalardan çıkmıyordu o koku.
Sıvanmış kirle, kararmış yüzünden anlaşılmıyordu zaten hamle yapıp sarılacağı.
Ne zamandı sırıl-sıklan olmuş göğüs kafesimde hissettiğim ıslaklık.
Tüm bu kucaklaşmanın hissettirdiği, kirli bir yakınlık.
Öz bakımdan bahsediyoruz tabi ki.
Kendine, saygı duyan insandan.
Başkalarına, saygı duyan insandan.
Yaz ya…
Çöl sıcakları var ya…
Hani toplu taşıtlarda insanlar birbirine ister istemez yakın ya…
Hani o da değil, biz kendimizi seviyoruz ya…
( Olmadı böyle bir hikaye, Zaten tüm bu yazı olmasın diye)
😄