Kendisiyle uğraşmaya başlayan birisinden konuşalım.
İlgisi ve odağı kendisine yönelsin bu kişinin.
Hani bir zamanlar, birileri demişti ya ona,
“ Sen git önce kendini düzelt”
“ Nerenden belli”
“ Bana lafı söyleyenin kendi adam/kadın alsa”
“ Kafasız”
“ Ben olmasam sen bir hiçsin”
“senden bir şey olmaz”
…
Hani demem o ki hırslandırsalar onu…
O da şaşsa-beşse kendisine dönse ve hesaplaşsa kendisiyle.
Neler olur?
– Neler olmaz ki?
Hesaplaşır,
Toparlanır,
Güçlenir,
Ölçeklendirir kendini baştan,
Bir araya gelir bilinci,
Farkındalığı gelişir,
Zafiyetlerinden bir-bir ayıklanır,
Güveni gelişmeye başlar,
Mecburiyetlerinden kopar ve özgürleşmeye başlar,
Hissedebilir, görebilir, yorumlayabilir, düşünebilir olmaya başlar.
..
‘ki tüm bunlar ona güç verir ve kendini bulmasını sağlar.
Bu aşamaya gelindiğinde kontrol edilemez olur. Onu kontrol etmek, yönetmek veya o kişi üzerinden dolaylı menfaat sağlayıcıların rahatsızlıkları başlar. Biri güçlenirken diğerleri güçlerinden azalma hisseder.
Onun değişmesine en çok vurgu yapanların, değişimden en fazla memnun olmayanlar olduğu gözlenir.
Çirkin ördek yavrusunun, büyüdüğünde tüm tavuklardan alımlı olduğu an gibidir bu anlar.
İyisini severim der insanlar, ama benden iyisini sevmem diye de eklerler peşinden.
Akıllısını, güçlüsünü, bilinçlisini, kendini bilenini, hakkını koruyanını, kendine güvenenini, kendini sevenini…
