Basit yazayım diyorum, sıradan hedef kelimeler bildik cümleler ve tanıdık kalıplarla.
Olmuyor, başladıktan sonrasında ellerim ele geçiriliyor. Aklım kontrol edilip bu garip yazılar yazdırılıyor. İlham ele geçirip bana istediğini yaptırıyor.
Ele geçirilmiş olmak, fikri korkutucu. Ele geçirildiği düşüncesindeki yetersizlik rencide edici.
Yeteneksiz, bilgisiz, görüş sahibi olmayan, sadece kendini ele geçiren ilhamın oyuncağı olarak yazdığını kabullenmek utanç verici.
Demek ki ele geçirilmese, yazamayacaktı.
Demek ki ele geçirilmese, bilemeyecekti.
Düşünemeyecek irade ve yetenek kullanmayacaktı.
Ne meraklıyız, kendimizi olağan dışı güçlerle bezemeye veya onlardan beslenip kayrılmaya.
Sahip olmamız gereken her şeyden birer parça verilmiş ve gerisi bize bırakılmışken. Bizde olandan herkeste de birer parça bulunmaktayken. Özel olmaya hissetmeye ne kadar da çok ihtiyaç duyuyoruz.
İlham falan yok. Özellikle yatıp bekleyene, havadan düşecek değil ya hiçbir şey. Hak etmediğine kavuşacağının boş beklentisi aslında bir kandırmaca. Odaklanmadığın, kendini zorlamadığın, ter dökmediğinin ilhamla geleceği falan da yok.
İşte o zaman geriye kalan,
Çalışıp çabalayın, isteyin ve inanın kısmetinizdeyse, yolunuzsa, zamanıysa ve yeterince beklediyseniz. Hepsinden öte yaptıklarınızla biriktirdiklerinizle gayretlerinizle hak etmiş iseniz….
Gerekenlerin hepsini yerine getirmiş olmanın sonuçlarını anlamak zamanıdır ilham o zaman.