Hayal kurmayı ilk nerede bıraktık?
Kaçıncı olmayanından sonra vazgeçtik,
Vazgeçtik olabileceklere inanmaktan.
Olmayacak olanları bir yana koyup,
olacak olanlarını bile feda etme kararını almamıza hangi yenilgiler sebepti?
Kaybeden olmamak için bulduğumuz çözüm,
kaybedebileceğimiz hayalleri kurmama kararını aldığımız an mıydı yoksa?
Ya merakımızı ne zaman kaybettik?
Bilinmezden korkmaya başladığımız ve yaşlandığımız için güvenliği daha fazla önemsediğimiz zaman mıydı?
Onu da pek hatırlayamadım.
Heyecanımızın da, hayal gücü ve merak olmadan ölmekte olduğunu ne zaman fark edeceğiz?
Taş gibi katılaşmış, soğuk ve hareketsiz.
Üstelik de en az onun kadar ölü.
Bunu istemediğimiz kesin.
Lakin bu gidilen yolun sonu bu.
Ne zaman kaybettik heyecanı.
Ne zaman kaybettik merakı.
Ne zaman kaybettik hayal kurmayı.
Ya da
Ne zaman ki fark ettik bunun bir eksik olduğunu,
iste o zaman farklılaştırdık hayatı.