Kağıdın dört köşesinin ortasına aldım kendimi.
Sonra kağıdı katlamaya başladım.
Uzağında durduğum köşeler, tam da üzerime geldi.
Baktım rahat yok.
Atladım oradan duvardaki tabloya.
Bir deniz bir güneş bir kumsal.
Birde kendine yer etmiş ben.
Sıkıldım bir zaman sonra
ne güneş batıyor.
Ne dalga çıkıyor.
Ne de sahilde benden başka bir can oluyor.
Aradan da attım kendimi dışarıya,
Başladım gerçek hayatımı yaşamaya.
********

Hayallerin kendine has dünyasında zaman geçirmek güzeldir.
Gerçek hayata vaktinde dönmek kaydıyla.
Gerçekliğimizden ve kaderimizden kopmak uzak kalmak için kurduğumuz hayallerin bizi dinlendirip rahatlattıktan sonra vazifesi biter. Artık mola bitmiş ve tekrar yaşam başlamıştır.
Kalmaya çalışmak, tutunmaya çalışmak, kaçmak için hayallere sığınmak, dondurduğumuzu sandığımız ve ya geçip gitmesini beklediğimiz gerçek yaşamımıza bir katkı sağlamaz.
Her şey bizi tam olarak onları bıraktığımız yerde beklemektedir.