Hangi güne bakıyorsun bakiyim?
– Nasıl hangi güne ?
– Ben güne bakıyorum. Açık değil mi?
– Bakabileceğim tek bir gün var o da önümde duran bu gün.

Ben düne bakanı arıyorum. Buralarda mı?
– Ben güne bakarım, bu “Güne Bakar” ‘ım.
– O yüzden güne bakanım.
– Sen düne bakanı arıyorsun. Onu dün de aramalısın.

———————————————

Gün, gün de yaşanır.
Bu günümüzü, bu gün yaşarken.

Dünümüzün sorgusunu, dün de yapmak ve orada bırakmak gerekir.
Dünden bu güne taşıdıklarımızla, bu günümüzü yaşamaya yerimiz kalmaz.
En azından bugün kalmaz.