Gül veren elde gülün kokusu kalır ya.
Gülümseyen yüzde de mutluluğun izleri kalır işte.
Gülmeyi-gülümsemeyi unuttuğumuz gün, bir başkasına veremediğimiz mutluluğun kendisine sahibi olmakta da zorlanırız.
Paylaşılan iyi duygular azalmaz. Tam tersi çoğalır.
Yeniden üretmek ve kendine canlılık vermek için, her verilen için …
Yerine bir yenisi, bir canlısı konulur.
Sadece sahte olduğunda ve içten gelmediğinde azalır insan, verdiği iyi duygusundan.
Seviyor gibi yapıp ta sevmediğinde.
Eğleniyormuş gibi yapıp eğlenmediğinde,
…
Üretmediği bir değeri paylaşmak azaltır insanı.
Sahte olduğunu bilmek daha bir dibe çeker ve işte bu tüketir insanı.
