Birileri bir şeyler yapmalıdır.
Ama onun hiç hali yoktur.
Hem onun görevi midir ki.
Birileri denilmektedir.
Hiç enerjisi de yoktur, yorgundur….
Başlamak mesele değildir de kim bitirecektir. Hem bitmez ki dünyanın işi…
Çalış çabala boş… Herkes çalışıp da mı yapıyordur ki.
Kısmetse ayağıma gelir demek en uygunu, olumlu bakmak lazım birileri nasıl olsa sabredemeyip yapacaktır. Tek ihtiyaç, biraz daha sabırlı olmak.

Başkaları adına bir şeyleri yapmaya devam ettiğiniz sürece o işi yapması gerekenler kendi sorumluluklarını almayacaklardır. Hem neden alsınlar ki, bunu yapmaları gerçekten saçmadır. Bu bir süre sonra alışkanlık haline dönecek ve sizler içinse bu kesinlikle zorunlu olduğunuz göreviniz olacaktır. İnsan üstüne vazife olmayan, kendi sorumluluğunda bulunmayan ve başkalarının temel sorumluluklarında olan işleri üstelenirse bu iki kişiye zarar verir. Birincisi kendinize, ikincisi ise sorumluluğunu üstlendiğinize…
Bir yerde okumuştum birde üçüncüsü vardı. O da sorumluluğun kendisine.  İşte o da çoğu işin yarım kalmasında, eksik yapılmasında, sahiplenilmemesindeki üçüncü ve sonucu olan kısmı.

İyi niyetli, yaranma amacı güden, oyalanmak veya göze girme gayretlerinden kaynaklanan, sevilme çabalarının sonucu, kendi yaşam sorumluluklarından kaçmak için… Her ne sebeple yapılıyor olunursa olunsun, bir başkasının adına onun sorumluluğunu üstelenmek hatalı bir davranış modeli..

Sorumsuz çocuklar yetiştirmek, başkalarının sırtından geçinen iş arkadaşları oluşturmak, tembelliğe alıştırdığımız aile bireyleri ve arkadaşlar istiyorsak…
Yarın işler beklentimiz ise, bu gibi durumlarda onlar adına sorumluluk almaktan kesinlikle kaçınmayın.