Sonsuza kadar süreceği düşünülmüş nice beklenti,
Bir zamanda, bir yerlerde düşürülüp kaybedilmiştir.
Zaman ilerlerken, onlar gerilerde kalmış ve ona uyamamıştır.

Dünyanın sonu sanılan çoğu zaman,
Zamanın içerisinde çoktan unutulmuş, hiç olmamış varsayılmıştır.

Hiçbir duygu zamana direnemez.
Tüm duygular,
– belirli bir hızda yükselir,
– ivmelenir,
– zirve yapar,
– bir süre orada kaldıktan sonra olağan olarak inişe geçerler.
Zaman ve yaşam yer çekimi gibi onları hiç oluşmadıkları ana kadar gerisin geriye götürme potansiyeline sahiptir.

Geriye kalanlar ve hatırlananlar; yaralar, hırslar, egolar, kayıplar, kişiliğe bırakılmış hasarlar ve düşüncede sindirilemeyenler ile tatlı acı anılar olur.