Kendimin, kendi varlığında sıkıştığı bir an gelir.
Tekrar dönüşme zamanıdır.
Neye dönüşeceğimi bilmeden ve sadece sığamadığını bilirken.
Beklersin. Kollarını açar, geleni kucaklamayı beklersin.
İnsnanın gelişiminde yolculuklar iki şekilde ilerler.
Birincisi içe doğru yol almaktır.
İkincisi dışa doğru yol almaktır.
Her zaman birinci yolculuk, ikincisini mecbur kılar.
