Dar sokaklarında daralmış,
küçücük bir sokağa sıkışmış hissedersin.
Çünkü sen
dar sokakların
daralmış insanısındır.
Sığmak zorunda kaldığın dünyanın, ötesinde bir dünyaya ait olduğunu içinden bilirsin.
Çift şeritli yolların insanısındır, bilirsin.
Ucu bucağı gözükmez yolların insanısındır.
Onu da içinde bir yerlerde oldum olasıya iyice bilirsin.
Potansiyelini, hayalini, kendini gerçekleştirmen gerektiğini, yapabileceklerin olduğunu, yapman gerekenlerin olduğunu, bir şeylerin eksik olduğunu ve kendine sıkışmış kaldığını hepsini bir şekilde ve her zaman bilirsin.
Olamayacak olan işin bir ucudur.
Olabilecek olup da olmamak ise o diğer ucudur.
En pisi de hayatı bu ucundan tutmaktır.
