Çık çıkabilirsen içinden.
Sen gibi, ben gibi resim.
Biz gibi resim.
Resmedilmemiş içimiz, üstelik bildiklerimizin gerisinden bulunmazdan ve bilinmezden gelen.
Keşfedilmeyi bekleyen kendimiz.
Her şeyin cevabı, açıklaması ve çözümü.
Kaybolmuş lisanımız, vazgeçtiğimiz biz.
İçimizdeki matematik, geometri, mantık, kimya ve fizik…
Bunların üstüne giydirilmiş bir bedende yaşayan alelade ve gündelik kendimiz.

İşimiz varlığımızı azımsamak, kimliğimizi fazlasıyla abartılı algılamak.
Olduğumuzdan fazlası olup, sandığımızdan alakasız olmak.

Yolculuklarımızda öyle,
çıkmaz yollara yolculuklar.
Mesafesi sınırsız, çemberlerimizin etrafında atılan bir sonuca varmayan turlar.
Kendimizi bilmeden yine kendimizi sokup durduğumuz durumlar.
– işte bilmek ve anlamak istememekte bu yazı gibi, bu resim gibi, kendimize seçtiğimiz yollar gibi. İçinden çıkılmaz, anlaşılmaz ve saçma bir gayretten kaçınmak gibi-