Senden ve sendekilerden sandıklar dolusu biriktirdim. Sandıklar dolusu hatırlar biriktirdim. Sandıklar dolusun hikayeler, Sandıklar dolusu mutluluklar, Sandıklar dolusu üzüntüler biriktirdim. Bir ömür biriktirdim. Bir tek hayallerimi biriktirmedim. Onları biriktirseydim bu gün sandıklarım onlarla dolu ama hayatım boş kalırdı. O yüzden onları tüketip diğerlerini biriktirdim.
Dünyaları verseler ne fayda. Dünyaları veren de yok zaten. Fayda beklentisi menfi bir beklenti. Şahsi menfaatlerin dışındaki konulara gelindiğinde de bir anlamı olmaması lazım. Anlamlı olduğunda kişiliğimizden ve varlığımızdan ödün vermek zorunda kalıyoruz. Üstelik bu deformasyonu geri döndürmekte oldukça zor. Bunlar neler mi? ?inandıklarımız ?hissettiklerimiz ?sevdiklerimiz ?ailemiz ?evlatlarımız ?vatanımız Her verdiğimiz ödün ve vazgeçiş ruhumuzdan…
Tenceredeki kurbağa -biyoloji deneyi- Bir kubağayı kaynar suya atarsan yandığını hisseder ve atlayıp tencereden çıkar. Bir kurbağayı normal suya atar, hafif hafif sıcalığı arttırarak kaynatırsan da farkına varmadan pişer. Hayatımız boyunca çok sayıda aşçıyla muhattap olur ve onların varlığının yakınlarında yaşarız. ?Nelere inandırıldığımız. ?Nelere razı olduğumuz. ??♀️Ve ne kadar farkında yaşadığımız. İşte ; ?felsefe suyun…
Sabah sabah aklıma geldi. Akşam akşam da aklıma düşüyor. Gönüllerde yaşa atam, hakkın ödenmez. İnsana kul değil vatana evlat olmayı nasip ettin bu millete. Mekanın cennet olsun
Yoğun bir hafta daha bitti. Ofisten çıktığımda bu gün hiç paylaşım yapmadım diye geçirdim içimden. Tam o anda 6 yıl önce ellerimle diktiğim beyaz gülümü gördüm ve bu paylaşımı onun hak ettiğine karar verdim. İşte beyaz gülüm. Hayırlı hafta sonları
Aşırı bollukla doldurulmuş masadaki tek eksiklik bir şey daha koyacak boşluğun olmamasıydı. Acıkmaya ve iştahla yeniden başlamaya fırsat yoktu bu masada. İsteme ve beklemeye fırsat tanımayan tıka basa bollukta boğulduğunu hissedebilirdi insan. Böylesi bir çoklukta, Doyumsuzluk kaçınılmazdı. Üstelikte açlığa değildi olası doyumsuzluk. Doyumsuzluk istemeye ve ne isteyeceğini bilememeye doğru çoğalacaktı. Sahip olduklarını kaybetmeye cesaret edemezken,…
Toprak sıkar… Yağmur ıslatır… Güneş kavurur… Olgunlaşır bereketli taneler. Verdiğimiz mücadeleler, çektiğimiz acılar, üstesinden geldiğimiz zorluklar da bizi güçlendirir ve olgunlaştırır. Devam etme gücüne sahip olmamızın nedeni, devam edebilecek güçte olmamızdır. Üstesinden gelebilme gücümüzü de yaşarken edindiğimiz deneyim ve güvenin desteği ile kolaylaştırırız. Kazanma alışkanlığı, Başarma alışkanlığı, Üstesinden gelme alışkanlığını tekrarlayarak sağlarız.
Bolluk yağdı. Bereket yağdı. Şans yağdı. Kısmet yağdı. Gökten de, bir tek ona denk gelmedi zannetti. Kafama düşmedikten sonra istemem diyerek elinin tersiyle itti. Olanakları itti. Olması muhtemellerin uzağından geçti. Atması gereken adımlardan sakındı. Yapması gerekenlerin bir basamak öncesinden vazgeçti ve geri döndü. İnancı olmazdı. Beklentisi olmazdı. Yaşadığı olmaz oldu. Ver yansın etti sonra, “Olmaz…
Kendine gaddar olanın, Başkasına insaflı olmasını dileyemezsin. Zulmeden benliği bu gün kendine acımayanın, Yarın sana acıyacağına bir türlü inanamazsın.
Kim olursak olalım. Aynı gökyüzünün altında. Aynı denizin kıyısında. Aynı torağın üzerinde. Birbirine çokta uzak olmayan bir hayatı yaşarız. Paylaşamadıklarımız ve kendimizin sandıklarımız, Saçmalıklarımız, Acılarımız, Sevinçlerimiz, … Bir de tek başımıza kullandığımız emanet zamanımızı kullanırız. Savursakta biter, pintice kullansakta yine de biter. Yanımıza kalmayacaklarla, Kalıcı olarak sahibi olamayacaklarımızla kavgamız sürer gider. Anlamsızlığı anlamlı kılacağını sandıklarımızla…