Canım hayal dünyam.
Seni ihmal ettim, biliyorum.
Çok zaman oldu onu da biliyorum, gelemedim ziyaretine.
Sohbet etmedim seninle.
Anla işte, iş güç.
Günlük koşturmam.
Dünya işleri bırakmadı peşimi.
Geçtim kendimden, geçtim seninle mutlu geçirdiğim süreden.
Sürüklendim gittim işte be canım hayal dünyam.
Kusuruma bakma artık.
Şimdi burdayım bak.
Seninleyim.
Özledim sohbetini.
Özledim sesini.
Özledim be nefesini.

Bakma bana yabancı gibi.
Ne olursun tanımıyormuş gibi süzme beni.
Benim ben.
Hani saatlerce birlikte zaman geçirirdik.
Hani birlikte gelecekler kurar, dünyalar yapardık.
Hani sebepsiz yere kahkahalara boğulurduk seninle.
Hatırlamıyor musun?
Çok zaman geçti aradan, yoksa artık beni tanıyamıyor musun?
Düştüm bak yanına, geldim ocağına…
Senden önce kaybettiğim canlarım oldu.
Eksilmekten acılarım oldu.
Saflığımı kaybettim örneğin.
Masumiyetimi kaybettim.
Güvenimi kaybettim.
İnancımı, evet onu da kaybettim.
Sevgim saygım… onlarda bir noktada bıraktılar beni.

Bende düşündüm ki, bir tek sen kaldın elimde.
Eski dosttur dedim.
Unutmaz beni, dönmez sırtını bana diye düşündüm.
Ne olur sen bir el ver bana.