Niyetini kaybeder bazen.
O zaman niyetleri için değil, başkaları için çalışmaya başlar.
Para için, patron için, geçim için…

Çalışmak gerekir her zaman.
Bilir insan üretmesi gerektiğini.
Bir karınca nasıl bilirse insanda öyle bilir
ama
Unutur bazen.
Tembelliğe düşer,yolunu kaybeder.
Savrulur boşluğa
Öylesine savrulanı ne tutar ki sonrasında…

Ve bilir insan adı gibi çalışması gerektiğini.

Bir ağaç diker kimi,
Kimi yoldan geçen bir köpeği besler.
Bir başkası sırtındaki küfesinde dünyayı çeker.
Hepsi birdir hepsi çalışmaktır.
Maksat faydalı olmaktır.
Ve hepsi birden
o insanı anlamlı kılar
ve hepsi birden
o insanı geçerli kılar.