Kendi türüyle beslenen en vahşi tür insandır.
Kendi türünün emeğini, duygusunu, inancını, varlığını emerek hayatta kalır.
Bunu yapma sebebi; kendi başına varlığını inşa edip, sürdürmekte olan beceriksizliğidir.
Bu, insanı bir asalak haline getirir.
Yaradılışının aksine değildir bu anlattığım, tam tersine yaradılışına istinaden dir.
Yaradılışı, kendi varlığını geliştirmek ve iyi kötü arasında seçim yapmayı öğrenebilmek üzeredir.
Kendi hesabından çoktan geçen insan, ne zaman ki hesap sormaya ve hesap görmeye kalkarsa işte o zaman yolundan sapmış karanlıklarda kaybolmuştur.
Diğer bir deyişle;
Şeytanlar çok iyi çalışır.
Melekler çok iyi çalışır.
İnsan, sürekli bu ikisinin arasında karışır.
