Bazı ruh halleri ve sahipleri, son ana kadar beklerler.
Artık, beklediği ne varsa… 🙂
——-
Neden mi beklerler?
Umuttan, umutsuzluktan.
Hayalci olduğundan, hayal kuramadığından.
Boş vermişlikten, boş verememekten.
Kabullenmekten,kabullenememekten.
Boyun eğmekten, boynunu eğip de hamle yapamamaktan.
Yediremediklerinden kendilerine,
Yalanda olsa tatlı bir rüya olduğundan.
Korktuklarından kimi zaman.
Bir başka çıkar yol olabileceğine inançlarını kaybettiklerinden.
Hep bir açıklamaları vardır.
Hep bir nedenleri.
Hep bekledikleri bir şeyler olur.
Düşünmekten ve hissetmekten kaçındıkları fazla fazla birikir de birbirinden ayrılmaz hale gelir.
Biriktirir işte insan, umudunun peşine.
Biriktirdiklerinde boğulur kaybolur gömülür onlara sonrasında.