Her nedense çocukken kendimi çok aptal zannederdim.
Kimse bana “Sen çok akıllısın”, dememişti belki de. Ya da ben onun ayrımını yapabilecek kadar tecrübeli değildim.
Çocuk akılı bu,
– Bilmez ki kendisini.
Deselerdi eğer bana “Sen çok akıllısın”, kesin inanırdım.
Kendime daha çok, ama çok güvenirdim.
Bu kadar çok çalışmazdım belki.
Kim bilir belki de sırf akıllı olduğum için her şey olacak zannederdim.
****
Şimdi araştırmalar diyor ki;
Çocuklarınızın akıllı ve zeki oluşuna vurgu yapmayın.
Çalışkanlığına ve gayret vermelerine vurgu yapın.
Ailem belki de bilmeden ya da bilerek bunu yaptı.
Sanırım böyle de iyi yapmış.
Hem akıllı, hem de çalışkan olmamı sağlamış. 🙂
