Bin “ah” etti herkese de, bir “vah” etmedi kendine.
Kendinden bilmedi
Eksik olanı,
Yanlış olanı,
Yarım olanı,
Haksız olanı.
Sonra “Tüh”’ler geldi yaşamına.
Tüh eti, eyvah etti de geriye onlardan bir tek “nafile” kaldı.