Pek çok acı,
Kendimizi yeterince önemsemediğimizden.
Kalanları ise,
Hayatı ve yaptıklarımızı yeterince önemsemediğimizden ortaya çıkar.
Kendi ellerimizle çağırdığımız, buyur ettiğimiz acılarımızı layıkıyla ağırlar oluruz.

Hele bir de, bunu başkalarını yeterince önemsememe şekline çevirmiş isek…
İşte o zaman da, başkalarına acı vermeye başladığımızı söyleyebiliriz.

Yaşamak ciddi bir iştir.
Hayat bizi ciddiye alır.
Biz kendimizi ciddiye almıyorsak,
o zaman mesele, sadece bizimle ilgili olur.