Bir zincir var. “Mantık zinciri” Her şeyi o zincire bağlıyoruz. O zincir bizi bütün halde tutuyor. Zincirin yanlış halkaları olabilir. Bir başka düşünce zinciri, bambaşka bir dizlimi barındırıyor olabilir. Sabit, bir zincire bağlı olmaksızın durumlar için yeni baştan defaten yenileri oluşturuluyor olabilir. Pek çok seçeneğin varlığına karşın, insanlar sabit bir ya da birkaç zincire deli…
İki kilit var. Biri içinden kilitlediğin, kendini içeri hapsettiğin. Diğeri dışından kilitledikleri, seni içeri hapsettikleri. Birinde anahtarları elinde olur lakin… Anahtarı elinde diye, kendini özgür mü zannedersin? Köleler ve efendilerin soyundan gelir insan. Ve geçmiş her insanı kendi soyuna çeker. Kimileri köle olmak için çırpınır. Kimileri efendi olmak için.
Herkesten ve herşeyden kurtarabilirsin insanları ama en zoru kendinden kurtarmaktır. ?Düşüncesinde hapis, ?İnancında habis, ?Duygusunda köle, ?Aklında sıkışmış, ?Ruhundan doğmamış insanları kendisinden kurtaramazsın. ?Bir anda takılıp kalmışları. ?Bir zamanda tıkanmışları. ?Birilerinin karanlığından çıkmayı başaramayanları kendisinden kurtaramazsın. İşte bu yüzden ezbere yaşamamalısın. Esnek, öğrenebilir, sorgulayabilir olmalısın. Büyümenin, gelişmenin, varolmanın ve var etmenin anahtarı budur. ?Dayatmacı eğitim…
Yoluna koymaya çalışıyoruz ama bir türlü olmuyor. Ters giden şeyler, bize bir türlü izin vermiyor. Belki de yolu bu değildir diyoruz. Belki de bu yolda olmamam lazım, bu yolu izlememeliyim diyoruz. Bir mesaj mı var olmayanda diye de düşünmeden edemiyoruz. Cevap ne, hangisi geçerli? Kaderin oyunuyla, kaderi yazmak arasında gidip gelirken…. Tabi bu söylediğim düşünen…